Het klinkt hol en zo algemeen dat je iemand ín de wandelgangen even het beste toewenst en (figuurlijk) proost op het nieuwe jaar. Soms heeft het zelfs een plichtmatig karakter … en dat vind ik jammer. Dat is een gemiste kans.

Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je iemand niet oprecht een goed nieuw jaar toewenst. Echter, het veelal vanzelfsprekende karakter – plichtmatig – geeft me soms een vreemd gevoel. Dan kan je feitelijk net zo goed niets zeggen, denk ik dan. Nee, iemand een gezond, succesvol, plezierig … of ‘wat-je-dan-ook-maar-wenst-jaar’ toewensen moet uit het hart komen.

Natuurlijk zie ik ook niet iedereen rond de feestdagen, maar ik maak op deze wijze van de gelegenheid gebruik om iedereen oprecht fijne feestdagen en een super 2020 toe te wensen. Dat ieders wensen op privé en zakelijk vlak uit mogen komen …

Simon Bulut